Marco Hendriks
De SpookrijderBio
Ik ben mijn hele leven lang al betoverd door woorden. Woorden maken, vallen, breken, helen. Zolang ik me kan herinneren verzin en schrijf ik verhalen, gedichten, liedjes, columns, artikelen, etc. In een melodramatische bui wil ik nog wel eens beweren dat er geen bloed maar inkt door mijn aderen stroomt.
Foto: Marieke Odekerken
Ik heb mijn schrijverij altijd kunnen combineren met mijn studie en een betaalde baan. Sinds 1989 ben ik werkzaam geweest in de metaalhandel, waarvan de laatste jaren als zelfstandig directeur-eigenaar van een metaalhandelsbedrijf. Mijn geschreven hersenspinsels bleven veelal binnen de muren van ons huis.
Mede door toedoen van het overlijden van mijn baas en tweede vader in 2013 is mijn schrijverij in een stroomversnelling gekomen. In een poging om mijn verdriet, onmacht en frustratie te kanaliseren, schreef ik tijdens zijn ziektebed verhalen over ons leven in de metaalhandel – deze verhalen koppelde ik aan mijn Alpe d’huZes actie waarin ik de lezers opriep om vooral geld te doneren.
Eén van die verhalen was het verhaal Spookrijder, waarmee de schrijver-Spookrijder officieus geboren was. Na zijn overlijden werden de verhalen gebundeld in een boek dat in eigen beheer werd uitgegeven.
De verhalen bleken aan te slaan, waarmee de totstandkoming van het blog Spookrijden.nu in november 2013 een feit was. Op social media ging ik vrij rap van drie, naar acht, achttien, drieëntwintig, honderd, tweehonderddrieëntwintig, vijfhonderd, duizend, enzovoorts enzovoorts, lezers en volgers.
Schrijven is voor mij een levensdrang geweest – een levensbehoefte die zich het gemakkelijkst laat vergelijken met ademen.
De verhalen die ik op dit Blog schrijf zijn grotendeels levensverhalen van familieleden, vrienden, bekenden, relaties, jubilarissen, maar ook van (ex-)patiënten en/of van hun nabestaanden, want de binding met Alpe d’HuZes en daarmee het KWF bleef.
Daarenboven schrijf ik graag over sport (met name wielrennen en voetbal zijn mijn grote passies), sporthelden, over de binnen- en buitenlandse fietstochten die ik met mijn vrienden onderneem, over Rotterdam, Frankrijk en over muziek.
Uiteindelijk kruipt de inkt waar het niet gaan kan. De behoefte en noodzaak groeiden gaandeweg meer en meer om mijn schrijfcarrière een nieuwe impuls te geven. In december 2019 werd ik vijftig jaar – een prachtige mijlpaal die tevens het startsein moest markeren van een frisse start middels de lancering van deze website in maart 2020.
Een nieuwe levensfase breekt daarmee aan – de inkt pompt van pure opwinding door mijn gestel, ik kan niet wachten om mooie nieuwe schrijfopdrachten te verwelkomen.
SPOOKRIJDEN?
Gewoonweg Ertegenin, zo luidt het motto van het Blog Spookrijden.nu. Spookrijden staat voor het leven nét iets anders beleven, door de zaken nét van een andere kant te bekijken. Mijn schrijfstijl is afwijkend, mijn woordkeuze eigenzinnig en het perspectief van waaruit ik al schrijvend vertrek is onconventioneel.
Mijn verhalen kenmerken zich door de directe stijl, de humor, de vaart, de nostalgie, de betrokkenheid, de romantiek en een diep gewortelde hoop in de uiteindelijk goede wil van mensen.
Ook de behoefte om er eens gewoonweg tegenin te gaan? Mag of móet de tekst eens écht anders? Benieuwd geworden wat ik voor jou kan betekenen?
Neem dan vooral contact met me op!